هولاکراسي يکي از رويکردهاي نوين به سازماندهي در دانش سازمان و مديريت است. يکي از مباني نظري و فلسفي اين رويکرد ريشه در علم زيست شناسي دارد و نويسنده از استعاره بدن انسان براي طراحي ساختار هولاکراسي بهره مي گيرد. هولاکراسي با طراحي کردن سيستم و بر اساس ايده هاي قطعي ذهني شکل نگرفته است؛ بلکه محصول تجربه و سعي و خطا در مسير اجراست. بنابراين انتقال آن در قالب کلمات و مفاهيم کاري بسيار دشوار خواهد بود. چنانچه نويسنده کتاب اشاره مي کند، هولاکراسي اکسيري براي حل همه مشکلات پيشنهادي سازماني نيست و پياده سازي آن، پروژه اي پنج ساله خواهد بود.