فصل «اربابي و بردگي» (يا خدايگاني و بندگي) از كتاب پديدارشناسي روح، بي‌شك يكي از تاثيرگذارترين و پرمناقشه‌ترين فرازهاي فلسفه هگل است كه براي انديشه پساهگلي، از نظريه سياسي - اجتماعي ماركس گرفته تا روان‌كاوي لكان، الهام‌بخش بوده است. ديويد شرمن در كتاب خاضر مشخصا به مواجهه سه متفكر متاخر فرانسوي (ژرژ باتاي، ژيل دلوز و ژاك لكان) با ايده خود- آگاهي هگي و به‌ويژه مبحث ارباب و برده مي‌پردازد.