احساس تنهايي، احساسي است كه همگي‌مان از كودكي با آن آشنا هستيم، از آن روزي كه انگار همه همبازي داشتند غير ما؛ از آن شبي كه در غم تنهايي گذرانديم، هر چند خيلي دلمان مي‌خواست همراه و همدمي داشته باشيم؛ از آن مهماني كه در آن هيچ‌كس را نمي‌شناختيم و دور و برمان پر از آدم‌هايي بود كه سخت گرم صحبت با هم بودند؛ از آن شبي كه كنار همدم‌مان به خواب رفتيم اما مي‌دانستيم كه ديگر همدم يكديگر نيستيم...