در ميان متفكران و تاريخ‌نگاران، هستند كساني كه سده بيستم را قرن فرويد مي‌نامند. برخي از اصلي‌ترين آثار فرويد در سال‌هاي آغازين اين قرن منتشر شدند و به سرعت خصلت انقلابي ايده‌هاي او را آشكار كردند. فوكو، فرويد را در كنار نيچه و ماركس، از تاثير گذارترين متفكران جهان مدرن مي‌دانست و برخي ديگر سپهر انديشه را به پيش و پس از او تقسيم كرده‌اند. نگاهي به سياهه نام‌هايي كه له يا عليه او دست به قلم برده‌اند، مويد جايگاه والايي است كه او در عرصه علوم انساني اشغال كرده است و از دل‌مشغولي انديشمندان جهان معاصر به فرويد و مسئله فرويد حكايت دارد. حتي سرسخت‌ترين مكاتب روانشناسي غير فرويدي نيز بسياري از مباني و يافته‌هاي بنيادين فرويد را پذيرفته‌اند. به ندرت مي‌توان روان‌شناسي را يافت كه كليت ناهشيار يا تاثير نيرومند رويدادهاي آسيب‌زاي دوره كودكي بر شكل‌گيري شخصيت افراد را انكار كند. مقالات گردآمده در اين كتاب مي‌كوشند از سويي به بازگويي و تبيين اصلي‌ترين مباحث بعضا مغفول‌مانده يا دچار كژ‌فهمي شده فرويد بپردازند و از سوي ديگر، با ارائه اين تبيينات، با پاره اي كليشه‌هاي نادرست درباره فرويد و ديدگاه فرويدي بستيزند. اين مقالات با نگاهي دقيق و لا تمركز بر مسائل جهان معاصر، اعتبار و كاربردپذيري بسياري از خطوط نظري فرويدي را در جهان امروز نشان مي‌دهند و فضايي جدلي را براي گفتگو و تبادل نظر درباره فرويد و روانكاوي فرويدي مهيا مي‌كنند.