كتاب حاضر را مي‌توان اين‌گونه توصيف كرد: قرائت والاترين بن‌مايه هاي نظري ژاك لاكان در كنار و از طريق موارد و مصاديق نمونه‌نماي فرهنگ توده‌اي معاصر؛ كتابي كه براي آشنايي با اصول عقايد لاكاني (به مفهوم الاهياتي كلمه) بي‌رحمانه از فرهنگ مردمي بهره‌برداري مي‌كند و آن را چونان ماده‌اي سهل‌الوصول براي توضيح نه فقط ابهامات بناي نظري عظيم لاكان، بلكه گاهي همچنين براي توضيح جزئيات ظريف‌تري به‌كار مي‌گيرد كه در برداشت‌هاي مسلط دانشگاهي از نظريه‌هاي لاكان مغفول مانده است. بخش نخست كتاب مي‌كوشد ساحت امرواقعي لاكاني را بپروراند. بخش دوم سه رهيافت تازه درباره‌ي هيچكاك را پيش مي‌كشد. بخش سوم از نظريه‌ي متاخر لاكان بهره مي‌گيرد تا نتيجه‌گيري‌هايي چند در خصوص حوزه‌ي ايدئولوژي و سياست عرضه كند، سپس راه تازه‌اي براي مفهوم‌پردازي درباره‌ي گسست ميان مدرنيسم و پست‌مدرنيسم پيشنهاد مي‌كند. كتاب با تحليلي از پارادوكس‌هاي دروني مفهوم دموكراسي به پايان مي‌رسد.