نظام پساتوتاليتر هميشه و در هر قدم مردم را لمس مي‌كند اما هميشه با دستاني پوشيده در دستكش‌هاي ايدئولوژيك. براي همين است كه زندگي در اين نظام چنين آكنده از دورويي و ريا و دروغ است. لازم نيست مردم همه دروغ‌ها و مغلطه‌هاي اين نظام را باور كنند اما بايد چنان رفتار كنند كه گويي باورشان دارند يا دست كم در سكوت از كنارشان بگذرند. لزومي ندارد اين دروغ‌ها را بپذيرند. كافي است بپذيرند كه با اين دروغ‌ها و در بطن آن‌ها زندگي كنند زيرا بدين ترتيب بر نظام صحه مي‌گذارند اطاعتشان را از نظام نشان مي‌دهند نظام را مي‌سازند و اصلا خود نظام مي‌شوند...