ادوار مانه و شيئيت نقاشي هفدهمين عنوان از مجموعه کتاب‌هاي «درنگ‌ها» و اثري از ميشل فوکو‌ است. اين کتاب برخلاف چيزي که از انديشه و آثار فوکو انتظار داريم از تمامي آثار او بيرون مي‌زند. اين اثر دربار? آثار نقاش دور? مدرن؛ «ادوار مانه» است. فوکو در سال ???? در تونس جلسه‌اي دربار? نقاشي‌هاي مانه برگذار مي‌کند. در اين درسگفتار فوکو با مانه به‌گونه‌اي برخورد نکرد که انگار فردي است که بايد زندگي‌اش را در قالب مجموعه‌اي از حکايت‎‌‌هاي کوتاه و خواندني مطالعه کرد _ او تا آنجا پيش رفت که از آغاز تا انجام سلسله‌درس‌هايش يک‎بار هم از نام کوچک مانه، يعني ادوار، ياد نکرد. فوکو به شنوندگان سخنراني‌هايش يادآور مي‌شد که متخصص تاريخ هنر نيست: «چه اهميتي دارد چه‌کسي سخن مي‌گويد؟» از منظري عام‌تر مي‌توان گفت، فوکو بيش از آنچه تصوير مي‌گويد به آنچه تصوير توليد مي‌کند علاقه دارد. او با تمام توان مي‌کوشد راهبردهاي نامرئي و پوشيده‌اي را که بر نقاش حد مي‌گذارند به قالب بيان ريزد و چيزي را مرئي گرداند که نقاشي نشان مي‌دهد، اما، به همان اندازه مي‌کوشد چيزي را قابل‌ رؤيت سازد که نقاشي پنهان مي‌کند. ___ عذرخواهي مي‌کنم که قرار است دربار? مانه حرف بزنم البته من مانه‌شناس نيستم؛ کارشناس نقاشي هم نيستم، به همين سبب از منظر مخاطبي عادي به‌سراغ کارهاي مانه مي‌روم و درباره‌شان سخن خواهم گفت. آنچه مي‌خواهم با شما در ميان بگذارم در کل چيزي در اين مايه است: اصلاً قصد ندارم به‌طور کلي دربار? مانه با شما صحبت کنم؛ به گمانم به معرفي ده _ دوازده تابلو از آثار اين نقاش که شخصاً به آن‌ها علاقه دارم بسنده خواهم کرد. تابلوهايي که دلم مي‌خواهد، اگر نتوانم تجزيه‌وتحليلشان کنم، لااقل برخي جنبه‌هاي آن را تشريح کنم. به‌طور کلي دربار? مانه صحبت نخواهم کرد، نه‌ حتي، دربار? مهم‌ترين جنبه‌ها يا ناشناخته‌ترين جنبه‌هاي نقاشي مانه. _ ميشل فوکو