کامارا لي در سال 1928 در کوروسا، در گينه‌ که آن زمان مستعمره‌ي فرانسه بود، به ‌دنيا آمد. لي با پيشرفت‌هاي تحصيلي خود توانست در نوجواني بورسي از مرکزي آموزشي در فرانسه دريافت و به آن‌ کشور نقل مکان کند. کتاب کودک سياه که جايزه‌ي نويسندگيِ شارل ويون را در سال 1954 کسب کرد رماني خودزندگي‌نامه‌اي است و از نخستين آثار مهم ادبيات افريقاييِ فرانسوي‌زبان به شمار مي‌رود. «ماري دوستم داشت، من هم دوستش داشتم، اما ما براي احساسات خود نام شيرين و ترسناکِ عشق را به کار نمي‌برديم. شايد هم دقيقاً عشق نبود، گيرم که عشق هم بود. اما چه بود؟ به‌راستي چه بود؟ مسلماً احساسي شريف و سترگ بود، محبتي شگفت بود و سروري بي‌پايان. شادي بي‌غل‌وغش بود، شادي ناب، از آن‌گونه شادي‌ها که هوس هنـوز در آن راهـي نـدارد. از آن‌گونـه شادي‌هـا کـه شايـد فراتـر از عشـق باشـد و هرچند که شادي بي‌عشق امکان‌پذير نيست، هرچند که نمي‌توانستم دست ماري را بگيرم و نلرزم، و هرچند که نمي‌توانستم تماس موهايش را روي گونه‌هايم احساس کنم و به هيجان نيايم. شادي در واقع گونه‌اي گرماست! اما شايد عشق همين باشد. قطعاً هم عشقي بود مانند عشق کودکان، و ما هنوز کودکاني بيش نبوديم! من رسماً مرد شده بودم، اما آيا تنها همين کافي بود؟ گذشت زمان مرد را مي‌سازد و من هنوز زمان زيادي را پشت سر نگذاشته بودم...»