بله درست است، طالبان اصيلند، خيلي هم اصيلند! اما اصيل در چه چيزي؟ اصالت‌شان به چيست؟ اصيلند در کشتار، در دهشت، در خون‌ريزي. طالبان اصالت ذاتي‌شان ايشتادن در سمت شرور و دهشتناک جهان است؛ طالبان، اصالت مغاک جهان است! کتاب «سقاها» داستان دو مرد‌ست که در چنگال اصالت نياکان اصيل‌شان، اسير و درمانده‌اند و حرکت روايت از کابل تا قلب اروپا هم رخنه‌ي بدويت وحشت نياکان را پاک نمي‌کند؛ همان‌ نياکاني که از ديروز تا امروز، دخترکان نابالغ‌شان را شوهر داده و مي‌دهند، سنگسار مي‌کنند، آموزش و بهداشت را از فرزاندان‌شان دريغ مي‌کنند و در معناي تمام کلمه با اصالت تاريخي‌شان نماينده‌ي شر و دشمن آزادي و انسان‌اند. عتيق رحيمي، نويسنده، فيلم‌ساز و عکاس شهير افغانستاني/ فرانسوي، در اين کتاب نيز مانند ديگر آثارش به سراغ وجوه پيچيده‌ي شر دامنگير و جهالت تاريخي مردمي رفته که يا بايد با ظلمت سازگار شوند يا محکومند به فرار و زندگي در غربت و تبعيد. رمان سقاها زندگي دو مرد را کنار يکديگر پيش برده و به آرامي هرآنچه روايتي شعرگون مي‌‌طلبيد را برمي‌سازد. روايتي براي فهم ظلمات کابل اسير چنگال خونخواران طالبان در يک سو و زندگي در غربت شهرهاي مدرن اروپا در سوي ديگر؛ سقاها نشان مي‌دهد که چه‌گونه اصالت ظلمت، جز آوارگي ارمغاني نداشته، اما اين همه‌ي ماجرا نيست و عشق آن کنشي‌ست که هماره نور را به ارمغان آورده و در تاريک‌‌ترين تاريکي‌ها، حقيقت زندگي و بودن را به رخ مي‌کشد.