كارل ياسپرس ايده‌ي دانشگاه را در پايان ديكتاتوري هيتلر و بعد از شكست آلمان در جنگ جهاني دوم نوشت، پس از آن‌كه بدترين فجايع از بيرون و درون بر سر دانشگاه‌هاي آلمان آوار شد. وقتي اين كتاب را مي‌خوانيم گاهي احساس شگفتي مي‌كنيم. برخي از ايده‌هاي ياسپرس چه‌بسا ما را شوكه كنند، يا به نظرمان بسيار غير عملي يا حتي بدتر برسند. اما گاهي ايده‌هايي هم كه مخالف به كار بستنشان در دانشگاه‌هايمان هستيم مستحقق شنيده‌شدن و مورد تامل قرار گرفتن هستند. بايد اين كتاب را صداي انساني بدانيم كه سال‌ها سركوب و رنج، توانست باور خود را به ارزش جاودان و اساساٌ مهار ناپذير حقيقت بيان كند، و ما بايد آن را تلنگري بدانيم براي داشتن نگاهي انتقادي به وضعيت خودمان.