از همان آغاز، درك ماركسيست‌هاي كانتي از سرمايه‌داري در نظرم سست و ضعيف مي‌نمود. ولي نسبت به خود ماركس حس احترامي آميخته با ترس و حيرت داشتم. حس تحسينم براي سرمايه، كتابي با زير عنوان نقد اقتصاد سياسي، با گذر سال‌ها فقط فزوني يافته است. در مقام دانشجوي اقتصاد سياسي و خواننده دقيق سطر به سطر سرمايه، همواره از اين واقعيت آگاه و ناخرسند بودم كه فيلسوفان ماركسيست از لوكاچ تا آلتوسر آن را حقيقتا از دل و جان نخوانده‌اند، بلكه برعكس، فقط عناصري از آن را برگرفته‌اند كه به كار دغدغه‌هاي فلسفي‌شان مي‌آمده است. از اين نكته نيز ناخشنود بودم كه اكثريت اقتصاددانان سياسي، سرمايه را صرفا كتابي در باب اقتصاد تلقي مي‌كردند. ... در اين مسير، بيش از پيش با حضور كانت به مثابه متفكري رويا رو شدم كه او نيز جوياي پيش نهادن امكان عمل است. نقد عقل محض همان كتابي است كه بايد همپاي سرمايه خوانده شود....