«قصه آشنا» مجموعه شش داستان كوتاه است. در اين داستان‌ها و سه داستان از كتاب «ديدار»، نويسنده با چيرگي و قدرت قلم جادويي خود اندوه و فقر مردم عادي را درون‌مايه اصلي اثرش قرار داده است. در اين داستان‌ها شيوه واقع‌گرايي را با شيوه بيان تاثيرات حسي خود به هم آميخته است و در نتيجه در بيان روابط اجتماعي آدم‌ها گام بلندي را با نوشتن اين اثر برداشته است.