دومين رمانِ نسيم مرعشي تجربه‌اي ا‌ست متفاوت از رمانِ نخستش. اگر پاييز فصلِ آخرِ سال است روايت بلاتکليفي و ترديدهاي يک نسلِ آرمان‌خواه بود و سرگشتگي‌شان، هَرَس رازهايي را روايت مي‌کند که سرنوشتِ پسران و مادراني را رقم زد که در لايه‌هاي تاريخي غليظ گم شدند... هَرَس روايتي ا‌ست برآمده از دلِ تاريخِ جنگِ طولاني ايران و عراق. داستان مردي که سال‌ها بعدِ پايانِ جنگ پيِ همسرِ گمشده‌اش مي‌گردد و او را در مکاني عجيب پيدا مي‌کند. زني که در گذشته‌اش پيِ آن بوده تا پسر بزايد و براي اين کار دست به رفتاري عجيب مي‌زند که شايد نفرينِ او مي‌شود... مرعشي با استفاده از فضاهاي متعددِ روايي سرنوشتِ اين خانواده ‌را در دوره‌ زمانيِ طولاني‌اي روايت مي‌کند. قصه‌ آدم‌هايي که براي گذر از خاطراتي دور يا نزديک ناچار شده‌اند به بازخوانيِ آن‏ها. به همين خاطر هَرَس رماني ا‌ست قصه‌گو با چندين روايتِ فرعي مهم که مخاطبش را در عينِ تماشاي شهر به دلِ طبيعتِ مرموزِ خوزستان هم مي‌برد. رماني براي روايت وجدان‌هاي ناآرام...