ونسان: ديوارها بلندن، سرد و بلند. آسمون پيدا نيست. مردها روي سنگ‌فرش‌ها راه مي‌رن. توي يه دايره راه مي‌رن. زمينو نگاه مي‌كنن. حرف نمي‌زنن. گوش مي‌دن به صداي كفش‌ها كه روي زمين كشيده مي‌شه. من اون‌جام. ميون اون مردها. توي دايره راه مي‌رم. زمينو نگاه مي‌كنم. حرف نمي‌زنم. گوش مي‌دم به صداي كفش‌ها كه روي زمين كشيده مي‌شه. آسمونو نگاه مي‌كنم. آسمون پيدا نيست. هيچ‌چي پيدا نيست.
