آثار بسياري از او به جا مانده که همگي طنزي اجتماعي و راديکال در خود دارند. نمايشنامه ي آقاي گل نقد تندي است به حکومت هايي که روح ورزش به خصوص فوتبال را به استثمار گرفته اند و از آن به عنوان ابزاري براي پيشبرد اهدافشان استفاده مي کنند. گاه آن را وسيله اي براي بيان موفقيت هاي پوشالي و گاه سرپوشي بر ضعف ها، جهت دهي به افکار عمومي، کارزاري براي نمايش هاي سياسي و محلي براي اختلاس و هزاران استفاده ي ديگر قرار مي دهند. از آن افيوني مي سازند تا مردمي که مي بايست از حکومت مطالبه ي نان، سقف و آزادي بکنند به فکر يازده مترسک روي چمن سبز باشند و با دلبري هاي ايشان در زمين روزگار سر کنند.