نمايشنامه ي مشت به هوا اثر مايکل پروکاچينو، نويسنده و کارگردان آمريکايي، درباره ي مرگ و روزهاي آخر زندگي است. بيست و چهار ساعت از زندگي سه بيمار رو به مرگ را مي بينيم که از سه طبقه ي متفاوت اجتماعي انتخاب شده اند و هيچ نسبتي باهم ندارند. در اين احتضار، خانواده ي اين بيماران و چند مشاور و مصاحبه گر آنها را همراهي مي کنند. نمايشنامه نويس با طرح سه قصه ي متفاوت، پنج مرحله ي مواجهه با مرگ، يعني انکار، خشم، چانه زني، افسردگي و پذيرش را برايمان ترسيم مي کند و ما را با سؤال هايي از اين دست روبه رو مي سازد که «ما کيستيم؟» و «به کجا مي رويم؟». مشت به هوا برنده ي جوايز پوليتزر و توني سال 1977 شد و بعدها پل نيومن تله فيلم موفقي بر اساس آن ساخت.