خلاصي اولين نمايشنامه ي مارشا نورمن، نويسنده ي آمريکايي، است که همانند ديگر آثار اين نويسنده به مسائل زنان در جامعه ي مردسالار مي پردازد. اين نمايشنامه انتقادي اجتماعي است از اين واقعيت که افراد سابقه دار در مواجهه با جهان بيرون شانسي ندارند. نويسنده اين مسئله را با فمينيسم ادغام مي کند و موقعيت زنان را به عنوان قشر آسيب پذير جامعه به تصوير مي کشد. او نشان مي دهد که چطور و تا چه حد زندگي زن ها تحت تأثير جامعه، به خصوص مردان است، طوري که آنها نمي توانند به عنوان هويت هاي مستقل، مشخص و کامل عمل کنند. همانند نمايشنامه ي شب به خير مادر، مسئله ي ديگري که نورمن در اين اثر به آن مي پردازد، مادرانگي و ترس هاي آن است.