| شرارت چيز عجيب‌وغريبي نيست، پديده‌اي آشنا و گاهي حتي پيش‌پاافتاده است. اما، به عقيده لارس اسوندسن، ما زباني را که بتوانيم به‌واسطه آن درباره شر بگوييم و بشنويم از دست داده‌ايم. اغلب آن را مفهومي غريب و موهوم مي‌بينيم، يادگاري از گذشته‌هاي دور و جوامع نامتمدن که هيچ ارتباطي به واقعيت‌هاي زندگي پيچيده امروز ما ندارد. اما شر مسئله‌اي اخلاقي‌ است که هميشه عملاً با آن درگيريم: همه، به‌عمد يا ناآگاهانه، هم قرباني شرارت مي‌شويم و هم مرتکب آن. | فلسفه شر با تکيه بر فلسفه، تاريخ و روان‌شناسي اين پديده را در حکم جنبه‌اي عادي از زندگي در جامعه معاصر بررسي مي‌کند، جنبه‌اي که علاوه‌بر پيامدهاي اخلاقي و سياسي‌، در زندگي روزمره‌مان هم عواقب و اثرات ملموسي دارد‌. کتاب پس از مرور تعاريف شر در نظريات فلسفي و الهياتي به ابعاد اخلاقي و انساني اين پديده مي‌پردازد و در نهايت وجوه نظري و عملي را به‌هم پيوند مي‌دهد: در زندگي واقعي عملاً در برابر شرارت چه کاري از دستمان برمي‌آيد؟ آيا مي‌توانيم فارغ از اصول و باورها، مواجه اخلاقي‌مان با جامعه را با تکيه بر حس مسئوليت‌پذيري و توجه به عواقب اعمالمان سامان دهيم؟ آيا مي‌شود با چنين رويکردي به الگويي ملموس و منطقي برسيم که در حوزه پيچيده و پرحرف‌وحديث سياست‌‌ورزي و حکومت‌داري هم به کار بيايد؟ | در نهايت، شر مسئله‌اي است که گذشته از تفسير و درکش بايد در سطوح فردي، اخلاقي و سياسي واکنشي هم به آن نشان داد. به عقيده اسوندسن شر را نبايد توجيه کنيم، نبايد با اکتفا کردن به توضيحات و تفاسير از اهميتش بکاهيم، نبايد با آن کنار بياييم. در عوض بايد درباره‌اش کاري انجام دهيم و از افراد ديگر و نهادهاي اجتماعي‌مان هم همين طلب را داشته باشيم.