نويسندگي زماني معنايي دقيق و اصيل مي‌يابد که به کار تمام‌وقت نويسنده تبديل شود. ژان لوک گدار وقتي مي‌خواهد از فيلمسازاني حرف بزند که فيلم‌هاي بد مي‌سازند، از آن‌هايي مثال مي‌زند که کم فيلم مي‌سازند و چند سال با آن فيلم دوره مي‌افتند از اين جشنواره به آن جشنواره! نوشتن هم براي نويسنده‌ها چنين وضعيتي دارد، همين‌طور نقاشي براي نقاشان و غيره... . هنرمند، هنرمند تمام‌وقت است و هيچ‌کس با کار هنري پاره‌وقت، هنرمند نشده است! آلفونسو دوده يکي از مثال‌هاي ابدي نويسنده‌ي اصيل، حقيقي و در کمال است که بي‌وقفه مي‌نوشت و شهره است که هنگام راه رفتن، ميان گفت‌وگوها با آدم‌ها و در سخت‌ترين دوران بيماري‌ نيز از نوشتن دست برنمي‌داشت. شعر‌ها، رمان‌ها، داستان‌هاي کوتاه، نمايشنامه‌ها، جستار‌ها، يادداشت‌هاي روزانه و ... هويت نويسنده‌اي را ساخته بودند که در خلق معنا، تحليل، تبيين و تفسير زندگي خودش و انسان‌هايي که پيرامون‌اش مي‌ديد و نمي‌ديد، مي‌شنيد و نمي‌شنيد، ثابت قدم بود. کتاب «در وادي درد» مجموعه‌اي از نوشته‌هايي‌ست که دوده در 17 سال پاياني زندگي‌اش در گيرودار با بيماري سفليس حادش نوشته و در ابتدا فقط يادداشت‌هايي بوده‌اند در جهت ثبت وقايع و اسکيس نويسنده تا بعدتر به داستان، رمان و ... تبديل شوند، ولي چنان نويسنده‌ي بزرگ فرانسوي در ثبت و ضبط وقايع، توصيف محيط و آدم‌ها، روابط خودش و ديگران، خانواده و اطرافيان‌اش، بيماري خودش و بيماران ديگر و ... چيره‌دستانه عمل کرده که اين نوشته‌ها تبديل به مجموعه‌اي منسجم و يگانه شده‌اند. در وادي درد که با وجود اهميت و شهرت آلفونسو دوده، همسر و فرزندانش در نويسندگي، بيش از صد سال مهجور مانده بود تا اينکه جولين بارنز که عشق‌اش به فرهنگ و ادبيات فرانسه شهره است، اين کتاب را به انگليسي ترجمه کرده و تحشيه‌ها و تعليقاتي به آن‌ها اضافه مي‌کند که موجب مي‌شود فرانسوي‌ها نيز به اين جواهر مهجورشان بازگردند. در وادي درد و اهميت شگفت‌اش در دوران ما آن‌جا بيبشتر مي‌شود که به شکل عجيبي با مرگ و رنج جسم و روح درگير شده‌ايم. امروز محتوميت مرگ و رنج مدام خود و عزيزان‌مان به واسطه‌ي پاندومي‌ها و بيماري‌هايي مثل سرطان، بيشتر و بيشتر شده و زندگي بسي کوتاه‌تر از آن چيزي مي‌نمايد که بايد و اين کتاب عزيز فرصتي‌ست براي قدم زدن با دوده و بارنز، در اين وادي غريب رنج و درد که شايد از لابه‌لاي سطورش، زندگي و زيستن در جهان را بهتر فهم کنيم.