زبان فلسفي فارسي در ايران امروز هنوز هم در دايره تاثير نثر فروغي است. او نخست اثري از افلاطون را با عنوان حكمت سقراط ترجمه كرد و مقدمه بلندي بر آن نوشت. اگر ترجمه‌ي اين كتاب و مقدمه‌ي تاليفي آن را سرفصل جديدي در بيان فلسفي به زبان فارسي قلمداد كنيم، سخني به گزاف و دور از حقيقت نگفته‌ايم. چند سال بعد ويراست اول سير حكمت در اروپا را انتشار داد كه نخستين تاريخ فلسفه موجز، منسجم و مفيد، از يونان باستان تا عصر جديد، بود. زبان و اصطلاحات و تعابيري كه فروغي براي اين كتاب بي‌نظير انتخاب كرده بود، كوشش مهم در راه نشان دادن امكانات زبان فارسي در بيان انديشه‌هاي فلسفي بود، و البته متكي به پشتوانه‌ي متون و آثار موثق ادبي و فلسفي فارسي. جدا از بحث‌هاي بسياري كه در باب تاليفي، ترجمه‌اي يا تلفيقي بودن اين كتاب در ميان است، نثر پخته، استوار، معتدل و شيواي فرغي در اين كتاب، نه تنها در حوزه‌ي فلسفه، بلكه بر سير عمومي تحول نثرنويسي جديد در زبان فارسي، تاثير گذاشته است. عبدالحسين آذرنگ