رهايي آدمي در اسارت ايزدان است. انسان اساطيري يونان باستان در جهاني به سر مي‌برد سرشار از ايزدان گوناگون خويشتن‌كام. يكي فرمانرواي آسمان و زمين است با سلاحي چون آذرخش كه بر هر چه فرود آيد بي‌درنگ مي‌سوزاند. يكي ايزد عشق است كه سلطان هوس‌كار قلب‌هاست. و آن ديگري پادشاه وادي تاريك و خاموش فراموشان است كه هرگز كسي را از دام او رهايي نبوده است. زادن و مردن آدمي در دست‌هاي بي‌رحم تقدير تواناتر از ايزدان است. خدايان بسيارند و انسان هوشمند در اين دنياي بي‌پناه سرگردان است. آزادي او در محدوديت ايزدان است و ايزدان هرگز بر انسان نمي‌بخشايند. انسان است كه بايد با ستيزه‌اي سخت راهي بگشايد تا گامي بردارد. تراژدي پرومته همين نبرد انسان و ايزدان است.