اين اثر نتيجه همكاري دو نفر از مؤلفين كتاب زيباشناسي فيلم، ژك امون و ميشل ماري است و هدفش معرفي يك بيلان روشن و تركيبي از تحليل فيلم‌هاي منتشر شده از سال‌هاي 1970عمدتا در فرانسه و آمريكا مي‌باشد. مؤلفين تلاش كرده‌اند كه بهترين تحليل‌ها را شرح و تفسير كنند و از آن‌ها داده‌هاي روش‌شناختي را بگيرند. كتاب پس از تعريف فعاليت تحليلي و بررسي تكنيك‌هاي متني، تحليل روايت شناختي فيلم، و تحليل تصوير و صدا مي‌پردازد، سپس روابط بين تحليل- روانكاوي و تحليل- تاريخ را بررسي مي‌كند و مسئله اساسي اين نوع پژوهش‌ها را مطرح مي‌كند.