ارسطو، اولين کسي است که درباره شعر و هنر رسال هاي جداگانه نوشت و در آن اعتراضات افلاطون را، بي آنکه نام او را بياورد يک به يک پاسخ داد. بعضي از محققان معتقدند که مقصود ارسطو از نگارش اين رساله تنها رد عقايد افلاطون درباره شعر و هنر است، لکن بايد دانست که فيلسوف باريک بين چون ارسطو، که همه کوشش خود را در تحليل فعاليت هاي ذهن آدمي و در تنظيم و تبويب علوم و معارف عصر خويش به کار بسته بود، شک نيست که شعر و هنر را نيز، که از عالي‌ترين جلوه‌هاي ذوق و روح انساني است و تا زمان وي به پايه‌اي بس بزرگ رسيده بود، ناديده نمي‌توانست گرفت.ارسطو مي‌خواست که ذوق و نيروي دريافت مردم يونان را پرورش دهد و آنان را در درک زيبايي و شناختن زشت از زيبا ياري و راهبري کند، و در اين زمينه آثار بسيار به وجود آورد، لکن امروز از آن جمله، جز همين کتاب شعر چيزي باقي نمانده است، و آن نيز، چنانکه خواهيم ديد، ناقص و ناتمام به دست ما رسيده است.