کتاب دژ رماني بي‌نظير به قلم اي. جي. کرونين است. اين کتاب را فريدون مجلسي به فارسي ترجمه کرده است. نسخه‌ي اوليه‌ي اين کتاب در سال 1937 به چاپ رسيده و ??? صفحه دارد. اي. جي. کرونين پزشک و رمان‌نويس اسکاتلندي‌تبار بود. او از کودکي در زمينه‌ي تحصيل بسيار خوش درخشيد. هم در مسابقات نويسندگي جايزه مي‌برد و هم ورزشکار قابلي بود. کرونين تصميم گرفت در رشته‌ي پزشکي تحصيل کند. در جنگ جهاني اول به عنوان جراح ارتش به جبهه اعزام شد. او از تجربيات دوران خدمتش به عنوان جراح ارتش براي نوشتن معروف‌ترين رمانش يعني دژ استفاده کرده است. کرونين نويسندگي را در دهه‌ي سي ميلادي آغاز کرد؛ زماني که با مبتلا شدن به زخم معده مجبور شد شش ماه در خانه استراحت کند. او که تمام عمرش ذوق نوشتن داشت، از اين فرصت استفاده کرد. کرونين پس از «عمري که در آن چيزي به جز نسخه‌ي پزشکي و مقالات علمي ننوشته بود» شروع به نوشتن کرد. اولين رمانش را در سه ماه نوشت. همسرش يکي از ناشران را به صورت تصادفي انتخاب کرد، کرونين اولين رمانش را براي آن ناشر فرستاد و به چاپ رساند. رمان دژ مهم‌ترين و تأثيرگذارترين رمان کرونين است. اين رمان در سال انتشارش به عنوان کتاب ملي سال انتخاب شد و نقدهاي مثبتي دريافت کرد. اين کتاب پرمخاطب‌ترين کتاب نيمه‌ي اول قرن بيستم بوده است. کرونين تمام احساساتش را نسبت به پيشه‌ي پزشکي در آن به تصوير کشيده است. از بي‌عدالتي‌ها گفته و تصويري شفاف از پزشکان زمان خودش ترسيم کرده است. او در اين کتاب پزشکان را نقد نمي‌کند، بلکه سيستمي را نقد مي‌کند که آنان را محدود کرده است. کرونين در اين رمان داستان آندرو مانسون، دکتري جوان و آرمان‌گرا را بيان مي‌کند. مانسون مي‌خواهد زندگي انسان‌ها را نجات دهد؛ اما سيستم سلامت ناکارآمد و پزشکان فاسد سدي بر سر راه او هستند.