«هميشه گراهام گرين را سايه‌اي دنبال مي‌كند: سايه گراهام گريني ديگر كه هم او است و هم نيست. ابهام همچنان پابرجا است، چرا كه خود او از سر فروتني، از سر علاقه به رمز و راز و از آن‌جا كه نگران خلوت خويش است، پنهان‌كاري را برمي‌گزيند، اما بيش از همه براي اين‌كه تنها مايملكي را كه برايش حياتي است؛ كارش را از گزند «عوارض مزاجي» خود مصون دارد.»