يک روز متوجه شد که دارد تکه‌تکه مي‌شود. تکه کاغذي برداشت و نوشت: «دارم تکه‌تکه مي‌شوم» و زير آن نوشت: 23 و 13 دقيقه. چند روز بعد اين جمله به ذهنش خطور کرد: «آدم‌هاي کوچک هر روز کوچک‌تر مي‌شويد! تکه‌تکه مي‌شويد، شمايي که آسايش‌تان را دوست داريد، سرانجام از بين مي‌رويد.» ولي نمي‌خواست از بين برود.