آنجلا کارتر (1940-1992)، نويسنده بريتانيايي، يکي از تأثيرگذارترين چهره‌هاي ادبيات پست‌مدرن و فمينيستي است که آثارش به خاطر بازآفريني افسانه‌ها و داستان‌هاي عاميانه شهرت دارد. او در دانشگاه بريستول تحصيل کرد و در طول دوران فعاليتش آثار برجسته‌اي در قالب داستان کوتاه، رمان و مقالات به جا گذاشت. او غالباً به سبک رئاليسم جادويي و پيکارسک قلم مي‌زد. استاد نويسندگي خلاق در دانشگاه شفيلد و دانشگاه براون بود و بارها در دانشگاه‌هاي امريکا و استراليا تدريس کرد. جوايز معتبر نويسندگي زيادي را تصاحب کرد مثلاً جايزه سامرست موآم و جان لِوِلين ريس. کارتر در مجموعه داستان تالار خونين و داستان‌هاي ديگر، با نگاهي نو و جسورانه، مفاهيمي همچون هويت، سرکوب و آزادي را مورد کندوکاو قرار مي‌دهد. او با روايت‌هايي پيچيده و تأثيرگذار، مخاطب را به دنيايي مي‌برد که در آن قصه‌ها فراتر از روايت‌هايي ساده‌اند و بازتابي از آرزوها و ترس‌هاي انساني به شمار مي‌آيند.