هر چند در ساله ي مختصره اولين اثر اسپينوزا محسوب ميشود، اما تزهاي اصلي «اخلاق» در اين اثر مشهود است؛ از جمله گرايش به «عليت درون ماندگار»، اعتقاد به برابري «صفت ها انتقاد از تعالي جوهر نسبت به صفت ها طرد رفيع بودگي در صفت ها تمايز صفت هاي خدا از خصيصه هاي او اخراج قياس از هستي شناسي و انتقاد از توسل به نشانه هاي خارجي در براهين اثبات خدا نظريه ي سه گانه ي شناخت رد ذوات كلي خير و شر نقدِ الهيات منفي باور به اتحاد نفس و بدن، رابطه ي ضرورت و آزادي نظريه ي انفعالات نظريه ي سعادت و بسياري از نظريه هاي ديگر به همين دليل اين اثر را نه تنها به مثابه فهم بنيادهاي انديشه ي اسپينوزا، بلکه بايد به هدف گسترش فهم خود از تزهاي اصلي او خواند وانگه ي، در ميان آثار اسپينوزا، اين اثري است بينظير؛ زيرا اسپينوزا در آن بدون استفاده از روشي هندسي، به محتوياتي مشابه موضوعات اخلاق ميپردازد اين کتاب همان طور که براي متخصصان و اسپينوزاشناسان و پژوهشگران جدي فلسفه ي اسپينوزا مفيد است، براي خواننده ي مشتاقي که هنوز با اسپينوزا آشنا نيست نيز بسيار راه گشاست؛ زيرا ميتوان آن را مسيري آسان تر به مقصد فهم «اخلاق» ناميد.