شيب تاريک راه داستانِ يک هفته از زندگي نويسنده‌اي است که هم درگير نوشتن رمانِ تازه‌اي است و هم درگير رماني که نوشته اما به گرفت و گير چاپ و نشر افتاده و هم درگير اثباث‌کشي و بالا رفتن اجاره خانه و گراني‌هاست. يک جورهايي هم شايد بشود گفت شيب تاريک راه داستان پناه بردن آدمي است به تخيل و تنهايي براي تحمل يا حتي فرار از واقعيت، واقعيتي که رحم ندارد و نه فلسفه مي‌فهمد و نه نوشتن و نه هيچ چيز ديگر، هرچند اين پناه بردن به تخيل و تنهايي مثل همه‌ي اين جور پناه بردن‌ها در اين هستي بي‌تقاص نيست و لابد نويسنده‌ي شيب تاريک راه هم به تقاص همين پناه آوردن به تخيل و تنهايي است که عاقبت مرزِ ميان خيال و واقعيت را گم مي‌کند و…