اين اثر سه فصل عمده با اين عنون ها دارد: «ساحت هاي من و ديگري»، «آيا نويسنده وجود دارد؟» و «چه کسي شکسپير را نوشت؟». به گفته ي اخوت، فصل اول اين کتاب درون مايه اي دارد که در آن، يک «من» و يک «ديگري» است که پشت سر اين «من» قرار دارد. در اين فصل، زندگي نامه ي خودنوشت گرترود استاين از چشم آليس بي تکلاس، و پنج برادارن رومن گاري و درواقع، «من» هايي که اين نويسنده در آثارش استفاده کرده، مورد بحث قرار گرفته است. در همين فصل در مطلبي، درباره ي همانندي هاي ناخواسته ي آدم هايي که هم اسم هستند؛ ولي هيچ ربطي به هم ندارند، بحث شده و در مقاله اي ديگر، زندگي نامه ي خودنوشت در قالب داستان بررسي شده و به رمان «حباب شيشه»ي سيلويا پلات اشاره شده است. همچنين امضاهاي شکسپير، مطلب ديگر اين بخش است. در فصل دوم اين کتاب با عنوان «آيا نويسنده وجود دارد؟»، پنج مقاله آمده است که يکي از مقالات درباره ي «افسون؛ جزيي در «دن کيشوت»» است. در فصل سوم با عنوان «چه کسي شکسپير را نوشت؟»، سه مقاله ارائه شده، که اين قسمت گذاري بين آدم هاي مختلف است که تا کنون در قالب شکسپير ظاهر شده اند. به گفته ي اخوت، تا کنون حدود 53 نفر ادعا کرده اند که آثار شکسپير را نوشته اند، که اين فصل گذري بر اين آدم ها دارد.