آرتور شيمل، شخصيت اول رمان، يک مربّي باله آلماني است که بخشي از زندگي‌اش با حوادث سال‌هاي پاياني جنگ جهاني دوم مرتبط مي‌شود و با طيفي از وقايع و حوادث گوناگون، آميخته با شور و شيدايي، حيرت و بي‌تابي، شادي و اندوه، و عشق و نفرت در کوهستان‌هاي آلپ، و خيابان‌هاي مونيخ و برلين در سال‌هاي 1945-1944 تداوم مي‌يابد. پرواز قو رماني پُرراز و رمز و جسورانه‌اي دربار? جهان غرب است که نويسنده‌اي ايراني بيش از يک دهه صرف نوشتن آن کرده است. «آن شب دوباره از تونل‌هاي باريک و پله‌هاي زياد پايين رفتند، از دهليزها و دوراهي‌ها گذشتند و به درِ آهني اتاق بايگاني رسيدند. موقع پايين رفتن، يوآخيم از او خواست تا مسير را خوب به‌ خاطر بسپارد چراکه شايد در نوبت بعد مجبور باشد خودش به‌تنهايي آن مسير را طي کند.»