کتاب تعقيب هومر، اثر نويسنده مجارستاني، لاسلو کراسناهورکايي و به ترجمه نيکزاد نورپناه، متني است احتمالاً خلاف عادتمان؛ متني به سبک‌وسياق خاص نويسنده که هم داستان مي‌گويد و هم نمي‌گويد و به قول مترجم، اگرچه پرگويي نمي‌کند، اما حاشيه مي‌رود، آن‌هم نه گاه‌به‌گاه. در کنار کلي‌گويي‌ها و اشارات راويِ در گريز، در ميانه نقاشي‌هاي بي‌چهره اينجا و آنجا، موسيقي مخصوص هر فصل نيز ذهنمان را به کلنجار مي‌اندازد؛ طبالي‌هاي نسبتاً آزاد سيلوستر ميکلوس که با ضربِ سنجي اينجا، تقه‌اي آنجا و سکوت‌هايي ممتد، مکمل فضاهاي بصري غريبي‌ مي‌شود که متن خلق مي‌کند.