رمان «کوي غزل‌ها» خطي مستقيم است و فلش‌بک عمداً در آن به کار نرفته. داستان خانواده‌اي است گيرافتاده ميان سنت و مدرنيسم که فاجعه‌اي خانوادگي اساس آن را به خطر مي‌اندازد. از سوي ديگر مبارزه‌اي است عليه يأس و نااميدي و درد فراق و تبديل اين همه تلخکامي به شعر و هنر. رماني است اميدبخش که در اوضاع حاضر سخت بدان نياز داريم. اهل ادبيات جدي نيز در هنر داستانسرايي خانم ابوالعلاء شک نمي‌کنند. اين رمان با تحسين منتقدان روبرو شده و برخي آن را با آثار نجيب محفوظ قياس کرده‌اند.