خاطرات شخصيِ آدم‌ها از دوره‌هاي مهم تاريخي، نکاتي باريک‌تر از مو را درباب آن دوره‌ها مي‌گويند که چه‌بسا در تاريخ‌هاي رسمي به آن‌ها برنخوريم. کتاب «خاطرات جنگ» سيمون دو بووار نيز از اين قاعده مستثنا نيست. سيمون دو بووار در کتاب «خاطرات جنگ» زندگي روزمر? خود و مردم پاريس را در يکي از تاريک‌ترين و هولناک‌ترين اعصار تاريخ اروپا، يعني دور? جنگ جهاني دوم، شرح مي‌دهد. کتاب «خاطرات جنگ» شامل يادداشت‌هاي روزانه و خاطراتي است که سيمون دو بووار آن‌ها را بين سال‌هاي 1939 تا 1941، يعني از شروع جنگ جهاني دوم تا چند ماه بعد از اشغال پاريس به‌دست نيروهاي آلمان نازي، نوشته است. در ابتداي کتاب «خاطرات جنگ»، يعني نخستين يادداشت‌هاي دو بووار، مي‌بينيم که جنگ تازه دارد شروع مي‌شود و گويي در پاريس هنوز کسي آن را چندان جدي نگرفته است. عده‌اي مي‌گويند جنگي در نخواهد گرفت اما دلهره کم‌کم بر شهر سايه مي‌اندازد و شهر حالتي نظامي به خود مي‌گيرد و سکوتي اضطراب‌زا بر آن حاکم مي‌شود. دو بووار در کتاب «خاطرات جنگ» از بي‌تفاوتي‌ و انفعال ابتدايي مردم در قبال جنگ و نيز از ترس‌ها و دلواپسي‌هاي برآمده از جدي شدن وقوع آن مي‌نويسد و همچنين احساسات متناقض خود را نسبت به بحران جنگ بيان مي‌کند و از تضاد آن‌چه در درونش در جريان است و آن‌چه در آن بيرون دارد اتفاق مي‌افتد سخن مي‌گويد و همچنين از اينکه در شرايط سخت چطور مي‌توان تاب آورد. او در کافه‌ها و رستوران‌ها پرسه مي‌زند، با آدم‌هاي مختلف حرف مي‌زند، به بحث‌ها دربار? جنگ گوش مي‌دهد، اخبار روزنامه‌ها را منعکس مي‌کند و اين‌ها همه را، در کنار مشاهداتش از چهر? شهر در دوراني که اضطراب جنگ آن را فرا گرفته است، در يادداشت‌هاي کتاب «خاطرات جنگ» منعکس مي‌کند. در جايي از کتاب «خاطرات جنگ»، که دو بووار دارد ژان پل سارتر، يارِ غارش را که دارد به جنگ مي‌رود، شبانه بدرقه مي‌کند، فضا «کافکايي» توصيف مي‌شود چون پرس‌وجوي سارتر از ژاندارم‌ها براي اينکه بداند چطور به يگان نظامي بپيوندد و حالت بي‌اعتناي ژاندارم‌ها، حال‌وهواي آثار کافکا را براي دو بووار تداعي مي‌کند. ژان پل سارتر در کتاب «خاطرات جنگ» حضوري پررنگ دارد و اين حضور، گاهي حضور فيزيکي است و گاهي در ذهن دو بووار که مدام دلواپس سارتر است که مبادا در جبه? جنگ آسيبي ببيند. سيمون دو بووار همچنين در کتاب «خاطرات جنگ» مدام از دلواپسي‌اش براي يکي از شاگردان سارتر، که به‌عنوان سرباز در جنگ حضور دارد، سخن مي‌گويد. جنگ در جريان است و زندگي روزمره هم، ميان بمباران و در ساي? هراس از مرگ، جريان دارد. آژيرهاي خطر مدام به صدا درمي‌آيند. مردم، با ماسک‌هاي گاز، اين‌ور و آن‌ور مي‌روند و دلهره و وحشتي بر فضا حاکم است. در کتاب «خاطرات جنگ» اين‌ها همه با ريزبيني و جزئي‌نگري به تصوير کشيده شده‌اند.