((طاعون)) را بسياري از ادب شناسان اثري انسان دوستانه با درون مايه اي بسيار مثبت به شمار آورنده اند.اگر چه در اين کتاب هم آثار فراواني از قهر و جبر طبيعت به چشم مي خورد ولي در پايان تلاش هاي انسان دوستانه گروهي از انسان هاي آزاد و فرزانه در نبردي دشوار و خونين سر انجام نتيجه ثمر بخشي به بار مي آورد و بر طبيعت و پديده گريز ناپذير آن يعني مرگ پيروز مي شود... کامو زندگي را از مرگ جدا نمي داند و چون انسان فرزانه و هوشمندي هم هست در برابر اين بيدادگري سر به طغيان بر مي دارد و چون از اين کار هم به نتيجه اي نمي رسد سر انجام به پوچي و بيهودگي مي رسد...