صمد طاهري در «پيرزن جواني که خواهرم بود» دوباره به مقوله‌ي «زوال معصوميت» پرداخته است. همان مقوله‌اي که در اثر تحسين‌شده‌اش «برگ هيچ درختي» هم محوريت داشت و در داستان‌هاي کوتاهش هم گاه به آن پرداخته است. در اثر تازه‌ي صمد طاهري آبادان و مردمانش و موقعيت چندفرهنگي‌اش نقشي اساسي ايفا مي‌کند. همچنين نمايان ساختن روند يکسان‌سازي آدم‌ها و حذف آن‌ها که در چهارچوب‌ها نمي‌گنجند از زيرلايه‌هاي اثر طاهري است. اثري پر از لحظات ناب طنزآميز و سرخوشانه که راوي‌اش اگر چه با اطرافيان صادق نيست، با خودش و مخاطبش بسيار صادق است و حرکتش از دسته‌ي قربانيان به دسته‌ي قرباني‌کنندگان را به‌خوبي در اثر بازنمايي مي‌کند. صمد طاهري نويسنده‌ي شناخته‌شده‌ي آباداني که آثار او همواره مورد توجه مخاطبان جدي ادبيات و منتقدان و جوايز ادبي بوده است و با مجموعه داستان «زخم شير» برنده‌ي بسياري از جوايز ادبي شده است، در اثر تازه‌اش مخاطب را مي‌خنداند و خشمگين مي‌کند و عاطفه‌اش را برمي‌انگيزد. او راوي آدم‌هايي است که همواره در نوجواني‌شان گير کرده‌اند.