نخستين کتاب از سه‌گانه فلسفه انتقادي از ايمانوئل کانت است که اولين‌بار در سال 1781 چاپ شد. اين کتاب مهم‌ترين اثر کانت است و درباره ويژگي‌هاي عقل و توان آن در شناخت متافيزيک است. کانت در اين کتاب به بررسي و تقسيم‌بندي مقولات شناخت و نيز بررسيِ محسوسات، ادراک و عقل محض پرداخته‌است. او در اين کتاب عقل، محسوسات و ادراک، و ويژگي‌هاي عقل محض در شناخت متافيزيکي را شرح داده‌است.