«خورشيد رو به غروب» دوره‌ي پس از جنگ در ژاپن و تغييرات اجتماعي پس از آن را به‌عنوان پس‌زمينه‌ي براي روايت داستان زوال يک خانواده‌ي اشرافي در نظر مي‌گيرد. داستان از نگاه کازوکو، دختر مجرد يک اشراف بيوه روايت مي‌شود. جست‌وجوي کازوکو براي يافتن معناي زندگي خود در جامعه‌اي که جايي براي او ندارد، محور معماي رمان دازاي را تشکيل مي‌دهد. مادر کازوکو بيمار مي‌شود و به دليل شرايط مالي خانواده مجبور مي‌شوند به کلبه‌اي در حومه‌ي شهر نقل مکان کنند. برادرش که در طول جنگ به ترياک معتاد شده، مفقود شده است. وقتي کازوکو برمي‌گردد، سعي مي‌کند با اوهارا رمان‌نويس رابطه برقرار کند. اين جابجايي عاشقانه تنها به تعميق بيگانگي او از جامعه مي‌انجامد… نکته‌ي قابل توجه در اين رمان خوش‌ريتم و جذاب اين است که مخاطب مي‌تواند دازاي واقعي را در ميان شخصيت‌هاي رمان پيدا کند. البته که او قهرمان داستان ما که درنهايت از زيست سنتي مي‌گريزد؛ يعني کازوکو نيست اما در بستر روايت وقتي شخصيت مهم اما نسبتاً کم‌پيداي داستان يعني نائوجي؛ برادر کوچکتر وارد مي‌شود، مي‌توان عقايد دازاي حداقل در دوراني از زيستش را يافت و شايد براي همين هم هست که اين شخصيت ما را عصباني نمي‌کند بلکه همدردي برمي‌انگيزد. درواقع نويسنده در طول داستان، بيشتر از طريق شخصيت نائوجي، بخشي از مسائل اجتماعي و فلسفي آن دوره را مطرح مي‌کند. هاشم رجب‌زاده؛ اديب و پژوهشگر ادبيات ژاپن در مقدمه‌اي که بر کتاب «خورشيد رو به غروب» نوشته، به اهميت انتشار اين اثر مهم ادبيات ژاپن اشاره کرده است: دازاي را مي‌توان از جهاتي نماينده‌ي روشنفکران عصر خود دانست. او به رغم زندگي کوتاهش که نشيب و فراز بسياري هم داشت، از مهم‌ترين چهره‌هاي ادبي ژاپن محسوب مي‌شود که جا دارد آثارش هرچه بيشتر به مخاطبان فارسي‌زبان معرفي شوند؛ به‌خصوص که ژاپني‌هاي آشنا با ادبيات ايران او را به‌ملاحظه‌ي همانندي بسيار، به ويژه حال و هواي داستان‌ها و نيز رسم و راه زندگي و فرجام کارش، «صادق هدايت ژاپن» مي‌دانند. ترجمه‌ي حاضر از متن انگليسي اثر با برگردان تواناي دونالد کين انجام شده.