پسامدرنيسم چه جايگاهي در گستره علوم نظري و نقد ادبي آلمان دارد ؟ رويه‌ها و جهت گيري‌هاي پسامدرنيستي از چه زماني در آثار ادبي آلماني‌زبان مشاهده مي شود ؟ چرا متفکران و منتقدان آلماني با ترديد و تاخير درمباحث مرتبط با اين جريان شرکت کرده‌اند؟ و کدام رويکردهاي ادبي و فلسفي راهگشاي پسامدرنيسم بوده است ؟ کتاب حاضر پس از مروري بر تاريخچه تکوين آثار پسامدرن، مهم‌ترين پرسش‌ها و ابهامات نقد ادبي پسامدرنيستي و استدلال‌هاي موافقان و منتقدان اين جريان را به بوته نقد گذاشته و جايگاه فلسفه آلماني را در تبارشناسي پسامدرنيسم واکاوي کرده است. فصل‌هاي پاياني کتاب به معرفي و تحليل شماري از برجسته‌ترين آثار اختصاص دارد که مولفه‌هاي مهم ادبيات پسامدرن، از جمله «مرگ سوژه» و «غيبت معنا» و «گذار از کلان روايت‌ها» را به شيوه‌هايي خلاقانه بازتاب داده‌اند.