آلبر کامو (1913- 1960) روزنامه نگار، ويراستار و سردبير، نمايشنامه نويس و کارگردان، رمان نويس و نويسنده ي داستان هاي کوتاه، مقاله نويس و فعال سياسي بود؛ او اگرچه بارها انکار کرد، ولي يک فيلسوف هم بود.
او مخالف فلسفه سيستماتيک بود و آن را ناديده مي گرفت و اعتقاد چنداني به خردگرايي نداشت. افکار بنيادي اش را بيشتر به صورت ادعايي بيان مي کرد تا استدلالي، و ديگر ايده هايش را با استعاره مطرح مي کرد. مشغوليت ذهني او بيشتر درگير تجربيات آني و شخصي خودش بود، و همچنين غرق افکاري چون معناي زندگي در مواجهه با مرگ.
وي در سال 1957 و در سن 44 سالگي برنده جايزه نوبل ادبيات شد، دومين و جوان ترين دريافت کننده نوبل تاريخ.
