«هاينر مولر» مانند بسياري از آثاري که در دوران خفقان آلمان شرقي خلق کرد، «فيلوکتت» را نيز با الهام از اساطير يونان باستان نوشت. «فيلوکتتس» قهرمان و جنگاوري که «هراکلس/ هرکول» پيش از مرگ کمانش را به او داد و اين آغازي شد بر ماجرايي که با مرگ «پاريس» در تروآ به پايان رسيد. اسطوره اي که يک بار «سوفوکل» نمايشنامه اش را نوشته بود، اين بار «هاينر مولر» با «فيلوکتت» به سراغش رفته ، آن هم درست در زماني که ديوار برلين شکل گرفته و آلمان، اروپا و حتي کل جهان، درحال تجربه ي چيزي هستند که بيشتر شبيه به روايت هايي از دل اعصار است، از دل اسطوره ها و افسانه ها؛ ديواري حايل که فرزندان را از پدران و مادران، برادران و خواهران را از يکديگر و دوستان را نيز، جدا کرده و دور نگه مي دارد. اين تجربه ي مهيب در زمانه ي اختناق استالينيستي آلمان شرقي، براي مولر فقط از راه رجوع به اساطير قابل روايت بود و اين شد که نمايشنامه ي «فيلوکتت» شکل گرفت. اين اثر يکي از نمايشنامه هاي مجموعه ي بازخواني هاي مولر از اساطير يونان باستان نظير «مده آ – متريال» و «هراکلس 5» است که نشان از اوج هوشمندي و آزاديخواهي هنرمند مارکسيستي ست که زير بار اسبتداد حاکميتي که خودش را کمونيست مي ناميد، نمي رفت. نمايشنامه ي «فيلوکتت» رويکرد نظري تئاتر «برتولت برشت» را با وضعيت سياسي - اجتماعي آلمان شرقي آغاز دهه ي شصت درون خود دارد و به عنوان يکي از شاهکارهاي نويسنده اي شناخته مي شود که پس از مرگ «ساموئل بکت» با لقب «شاعر زنده ي تئاتر» خوانده مي شد.