با ظهور انقلاب مشروطه ايراني در 1906، نمايش در ايران به وسيله ي شکل گيري تئاتر مدرن، جان تازه اي گرفت.
اين اعتقاد وجود داشت که تئاتر يکي از ابزارهاي اصلاح طلبي سياسي، آزادي خواهي و انتشار افکار مشروطه در ميان توده هاي مردم است. اصلاح طلبان مي خواستند انگيزه ها و اهداف آزادي سياسي و ديگر آرمان هايشان را از طريق تئاتر بيان کنند.
نمايشنامه هاي زيادي به وسيله گروه هاي تازه تاسيس تئاتر منتشر شد و تئاترهاي زيادي در صحنه اجرا شد.
نويسنده | ويلم فلور |
قطع | رقعي |
مترجم | عليرضا براتي مقدم |
نوع جلد | شوميز |
زبان | فارسي |
تعداد صفحات | 376 |
نوبت چاپ | 2 |
ابعاد | 13 * 20 * 2.2 |
وزن | 300 |
سال چاپ | 1399 |
هنوز نظري ثبت نشده است