ژان تولي (1953) از نويسندگان پركار و چندساحتي ادبيات فرانسه است. او هم رمان مي‌نويسد، هم فيلم‌نامه، هم شعر و گاهي نيز كار كارتون و سينما مي‌كند. نخستين كتابي كه از او به فارسي درآمد، مغازه خودكشي، اقبال شگفت‌انگيزي داشت. آدم‌خواران (2009) نيز يكي از تكان‌دهنده‌ترين آثار اين نويسنده است. داستاني بلند كه بر اساس يك اتفاق واقعي نوشته شده. قصه در ميانه جنگ فرانسه و پروس در سال 1870 روايت مي‌شود، جنگي كه با شكست مفتضحانه ناپلئون سوم و سقوط پاريس همراه بود. داستان از جايي آغاز مي‌شود كه يك اشراف‌زاده‌ي وان، كه از قضا خود و خانواده‌اش در منطقه به دليل خدمات‌شان به روستاييان محبوبيت دارند، براي گشت و گذاري عازم روستا مي‌شود، دهكده‌اي كه درگير قحطي هم هست. آن‌جا، طي بحثي، متهمش مي‌كنند كه او از پروسي‌ها حمايت كرده... داستان در عرض چند ساعت مي‌گذرد و هر لحظه‌اش آبستن اتفاقاتي عجيب است. و راوي مردماني كه همه چيز را فراموش كرده‌اند و فقط مي‌خواهند خشم‌شان را فروبنشانند. يك رئاليسم سياه نفس‌گير...