من هرگز به حقيقتي يگانه و واحد اعتقادي نداشته‌ام، چه از آن من باشد يا از آن ديگري. اعتقاد راسخ دارم كه تمام مكاتب و مشرب‌ها، تمام نظريه‌ها و فرضيه‌ها مي‌توانند در مكان و زمان به خصوصي قابل قبول باشند. اما در عين حال معتقدم زندگي وقتي معنا دارد كه ما صادقانه و صميمانه، با شور و شوق و با تمام وجود به نقطه ديد و تفكري اعتقاد داشته باشيم. با اين همه، زمان مي‌گذرد، ما عوض مي‌شويم، تغيير مي‌كنيم، دنيا تغيير مي‌كند، هدف‌ها و آمال و حتي تفكرمان دگرگون مي‌شود. يك چيز همواره نظرم را جلب كرده و من هميشه آن را دنبال كرده‌ام: اگر نظري و تفكري مثمر ثمر و قابل ارائه باشد، بايد خود را وقف آن نمود و تا سر حد مرگ از آن دفاع كرد. با اين حال، هميشه ندايي آرام و آهسته در گوش‌مان زمزمه مي‌كند: Hold an tightly, let go lightly (سخت بگير و سلانه سلانه برو). در عقايدت مصمم باش و در راه و روشت نرمش داشته باش.