تارتارن فرياد زد: "سوئيس عجب كشور بامزه‌اي است... بومپار خنديد و گفت: آه، واي سوئيس را مي‌گوييد... در ابتدا سوئيسي وجود نداشت، وولك! آقاي تارتارن، سوئيسي كه الان مي‌بينيد چيزي جز يك آسايشگاه بزرگ و جادار نيست كه از ژوئن تا سپتامبر باز است، كازينويي است با چشم‌اندازي وسيع كه مردم از چهار گوشه جهان مي‌آيند تا آنجا تفريح و شادي كنند و از يك كمپاني با ثروتي هنگفت كه دفتر مركزي‌اش در ژنو و لندن است، بهره‌برداري كنند. تصور كنيد كه براي اجاره كردن و مراقبت و آراستن تمام اين سرزمين، درياچه‌ها، جنگل‌ها، كوه‌ها، آبشارها، غذا دادن به جماعتي كارمند، سياهي‌لشگر و راه‌اندازي هتل‌هاي افسانه‌اي با گاز و تلگراف و تلفن، پول لازم بود.