زندگي، با شما با خشونتي نامعقول تا مي‌كرد. هر چه بي‌رحم‌تر ضربه مي‌زد، سروده‌هاي شما لطيف‌تر مي‌شد. عشق بر قاتلان چيره شد. آنان اشك‌هاي سوزان شما را نمي‌ديدند. من سروده‌هايتان را مي‌خواندم، مي‌خواندم و مي‌خواندم. شعرتان پاريس و دنيا را محو كرده بود. و فقط عشق بود كه مي‌توانست چنين معجزه‌اي بيافريند.