سيما: هر وقت پدر قصه خروس پرطلا رو تعريف مي‌كرد، برام تازگي داشت. شايد هزار بار اين قصه رو شنيدم. آقا خروسه از ترس روباه مي‌پره روي درخت و قوقولي قو، مردم رو صدا مي‌كنه. اما غير از روباه هيچكي اون اطراف نيست تا به آقا خروسه كمك كنه. بيچاره خروس كه فقط بايد داد بزنه قوقولي قو، قوقولي قو... هر بار كه اين قصه رو مي‌شنيدم، دلم براي تنهايي خروس مي‌سوخت! سيروس: هميشه فكر مي‌كنم خروس بايد يه مادر باشه! سيما: مادر؟!... سيروس: دلم براي تنگ شده! كامران: جاي مادر تو اين خونه خاليه! سيروس: پدر كجاس؟ سيما: بايد تا حالا پيداش مي‌شد. ...