ادبيات و انقلاب به سرنوشت ادبيات روس در دوران تسلط لنين، ژدانف و خورشچف مي‌پردازد؛ دوراني آشنا و پر فراز و نشيب. در اين كتاب، بار ديگر، نبوغ و پايان تلخ بلوك، يسنين و ماياكوفسكي را از نظر مي‌گذرانيم و رمان بي‌نظم و مغفول‌مانده گوركي، زندگي كليم سامگين، را مرور مي‌كنيم. همچنين گزارشي تيزبينانه درباره جنگ داخلي و آثار آيساك بابل و شولوخوف مي‌خوانيم و مي‌بينيم كه شولوخوف چگونه توانست در آن واحد هم از زبان ناسيوناليست‌ها سخن بگويد و هم كمونيست‌ها. كتاب تفسيري خردپسند از طفره‌ها و شهامت‌هاي گهگاهي ارنبورگ ارائه مي‌كند و با لحني حماسي شرح مي‌دهد كه چگونه پاسترناك در دكتر ژيواگو صداي روسيه را منعكس مي‌كند. در ادبيات و انقلاب سرنوشت اديباني همچون فاديف و شاعراني همچون گوميليوف، ماندلشتام و آخماتووا آمده است و اين كه چگونه نسلي از بهترين نويسندگان روسيه سوختند و صداشان در گلو خفه شد.