در آن شب پسردايي مست نمي‌شد. در حالي كه دست‌هايش را روي شكمش گره كرده بود، با قيافه‌اي كه به وحشتم مي‌انداخت، نگاه سنگيني به من دوخته بود. چشم‌هاي ريز و خون‌آلودش به نحو تحمل‌ناپذيري خيره مي‌شدند. براي اين‌كه از زهر نگاهش در امان بمانم، به پنجره باز نزديك شدم.