ادبيات تطبيقي، خاستگاهي غربي دارد. اما به تدريج در پژوهش‌هاي اهل شرق نيز جايگاهي براي خود مي‌يابد. اين شاخه از نقد ادبي، اسباب شكوفايي ادبيات ملت‌ها و هم‌گرايي و تفاهم بيشتر جوامع انساني را فراهم مي‌نمايد و به روشن‌داشت سهم و نقش هر ملت در آفرينش انديشه‌هاي بلند موجود در اين جهان پهناور مي‌پردازد. نويسنده كتاب، بنيانگذار انستيتوي زبان‌هاي شرقي در دانشگاه اسكندريه و از اساتيد برجسته ادبيات تطبيقي در سرزمين‌هاي عربي است. نظر به وجود پيوندهاي استوار زبان‌هاي عربي و فارسي و اشتراكات فراوان عرب‌ها با ايرانيان و تركان مسلمان، بخش اصلي پژوهش‌هاي نويسنده در اين اثر، به روشن‌داشت موضوعات، مزبور اختصاص دارد. در فصلي نيز به بررسي ادبيات اسلامي در اروپا و معرفي آثاري مي‌پردازد كه در گذر زمان به ديگر سرزمين‌ها راه يافته است.